Ordening van de tijd

2 april 2020

In de afgelopen tijd heb ik aardig wat mensen gesproken en het ging vaak over hetzelfde thema. Dat valt te begrijpen. Het meest in het oog vallend is overigens niet de angst, maar het feit dat we uit ons doen zijn. Het is allemaal zo vreemd en zo onwerkelijk. Je raakt dan toch wat uit balans. Natuurlijk ervaart ieder mens dat weer anders. Velen moeten zich drie keer in de rondte werken, en anderen lopen thuis wat te rommelen.

We zijn wat uit onze doen. Het ritme van de dag, dat toch meestal bepaald wordt door je werk, de schooltijden en tal van afspraken is nu op zijn kop gezet. Ik hoor het regelmatig: Je moet toch weer even een nieuw ritme vinden.

Dat lukt de een wat beter dan de ander. Daarom een klein advies van een mens die redelijk gewend is thuis te werken en vooral zijn eigen tijd moet invullen. Hoe gemakkelijk laat je je niet afleiden door van alles en nog wat. Voor je het weet begin je aan van alles, maar doe je uiteindelijk niets. Het vraag discipline.

In de kloosters heeft men daarvoor de gebedstijden. Op vaste tijden komt men bijeen om te bidden. En de kern van die gebeden vormen de Psalmen. Meestal is dat niet te doen wanneer je op je werk bent, maar misschien dat er nu wat ruimte komt voor deze wijze van bidden. Bovendien geeft het ook wat structuur aan de dag.

In het klooster doen ze het zeven keer per dag (naar het woord uit Psalm 119:164). Maar die beginnen dan al om 4.45 uur in de morgen. Met de lauden en de metten, zoals dat in hun taal heet. Om je nu niet direct over de kling te jagen kun je met die vroege uurtjes korte metten maken. Begin bij het opstaan met een gebed om de hulp van God. We hebben zelfs ochtendpsalmen zoals Psalm 3 of 5. Zelf vind ik Psalm 63 heel mooi (O God, U bent mijn God, U zoek ik vroeg in de morgen). Dan om half tien bidt u de Psalmen 120, 121 en 122. Prachtig om die woorden elke dag door je heen te laten gaan: Ik hef mijn ogen op naar de bergen, vanwaar zal mijn hulp komen? Mijn hulp is van de Heere die hemel en aarde gemaakt heeft.

Dan om 12.15 uur bid je de Psalmen 123, 124, 125. Vooral ook die laatste: Wie op de Heere vertrouwen zijn als de bergen Sion!

En dan om 14.00 uur bid je de Psalmen 126, 127, 128. Dan zijn er al aardig wat werkzaamheden geweest die dag. Hoe heilzaam klinken dan die woorden uit Psalm 127: Als de Heere het huis niet bouwt, tevergeefs bouwen de bouwers eraan.

Deze Psalmen behoren tot de zogenaamde Pelgrimsliederen. Die werden gezongen door Israël op reis naar Jeruzalem. Zo is ons leven ook een pelgrimstocht op reis naar het hemelse Jeruzalem. Met het bidden van deze Psalmen beleef je als het ware elke dag als zo'n reis. Waarbij de ochtend symbool staat voor het begin van het leven, via de jeugd naar de ouderdom, de avond van het leven. Je word je zo ook wat bewuster van het leven. Het gaat al snel genoeg.

En wanneer je jezelf daarin oefent (en dat is best een klus), ken je de Psalmen op den duur uit je hoofd. En als je dan onderweg bent, kun je die woorden in gedachten op zeggen. In de auto, op de fiets, tijdens het wandelen of op een rustig moment achter het bureau. Alsof de Heilige Geest zo door je bidt. Het zijn immers woorden uit de Schrift, woorden beademd door de Geest.

De dag kun je dan besluiten met de woorden uit Psalm 4, 91 en 134. Vooral die woorden uit Psalm 91: Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, overnacht in de schaduw van de Almachtige. En dan zo in slaap vallen. Of met de berijmde woorden van Psalm 4: Ik kan gaan slapen zonder zorgen, want slapend kom ik bij U thuis, alleen bij U ben ik geborgen, Gij doet mij rusten tot de morgen en wonen in een veilig huis.

Het helpt mij enorm om een stukje orde in dat chaotische leven te brengen (ik ben namelijk niet zo ordelijk). En het bepaalt me ook steeds weer waar het om gaat in het leven: om God! Natuurlijk is het niet gemakkelijk. Dat is met pianospelen ook zo. In het begin is het eindeloos oefenen met toonladders tot je kramp krijgt in je handen. Maar je weet dat het nodig is, wil je een beetje genieten van mooie pianomuziek. Zo is het nodig dat we ons oefenen (trainen!) in de godsvrucht (1 Tim. 4:7). En de godsvrucht is nuttig voor alle dingen, omdat zij de belofte van het tegenwoordige en van het toekomende leven heeft.


Meer informatie:
ds. G.C. Bergshoeff
033-277 13 77
dsb@hervormdscherpenzeel.nl

Terug naar het nieuwsoverzicht